ترکیب لوازم لوله از فولاد ضد زنگ پیچیده است و عمدتاً شامل پنج عنصر کلیدی است که تأثیر قاطعی بر عملکرد لوازم لوله از فولاد ضد زنگ دارند.اینکه آیا این عناصر مفید یا مضر هستند بستگی به نحوه مدیریت محتوای آنها داردعلاوه بر این عناصر اولیه، عناصر ردیابی مانند Cr و Ni نیز وجود دارد.که می تواند تاثیر خاصی بر عملکرد لوله های فولاد ضد زنگ داشته باشد و بنابراین باید به شدت کنترل شود.
(1) کربن:عملکرد فولاد کربن عمدتا به محتوای کربن بستگی دارد.ارزش های قدرت و سختی فولاد افزایش می یابد در حالی که پلاستیکی و سختی کاهش می یابد.
(2) سیلیکون:در فولاد کربن ریخته شده، کسری جرم سیلیکون 0.2٪ - 0.45٪ است و این محدوده محتوای بر خواص مکانیکی تأثیر کمی دارد.نیاز به مقدار خاصی از سیلیکون برای اطمینان از دی اکسیداسیون فولاد استبنابراین سیلیکون یک عنصر مفید در فولاد است.
(3) گوگرد:گوگرد یک عنصر مضر در فولاد است که عمدتاً به شکل FeS وجود دارد. این عنصر با آهن eutectic شکل می گیرد و درجه ذوب آن 989 درجه است که بسیار پایین تر از نقطه ذوب فولاد است.در طول فرآیند تثبیت فولاد، سولفید ها اغلب در مرزهای دانه ها سقوط می کنند و به طور قابل توجهی خواص مکانیکی فولاد را کاهش می دهند و به راحتی در دمای بالا باعث شکنندگی می شوند.اگر دی اکسیداسیون مایع فولاد ضعیف باشد و محتوای بالای FeC وجود داشته باشد، سولفایدها با آهن و Fe0، با نقطه ذوب حتی پایین تر (حدود 940 درجه) ، آسیب بیشتری ایجاد می کنند.بنابراین تلاش باید برای حذف گوگرد در طول تولید فولاد انجام شود.
(4) منگنز:در ریختن قطعات لوله از فولاد ضد زنگ، کسری جرم منگنز باید 0.5 تا 0.8٪ باشد که برای هدف دی اکسیداسیون و desulfurization استفاده می شود.
(5) فسفر:فسفر همچنین یک ناخالصی مضر در فولاد است و محتوای پایین تر ترجیح داده می شود، با کسری جرم مورد نیاز کمتر از 0.06٪ است.
